سرباز

سرباز بود که رفت
 
                     بی سر ولی برگشت

                                                   چه سری است در این بازی ؟

قلب من بار دگر آدم شیطان شده است

آدم آدم

آدم شیطان

مثل ابری که پر از غصه باران شده است
چشم غمگین من آماده طوفان شده است

دست هایی که پر از گرمی دستان تو بود
برگ خشکیده در دست زمستان شده است

با تو من آدم آدم شده بودم اما
قلب من بار دگر آدم شیطان شده است

شعرهایم همه از چشم تو سرچشمه گرفت
شعر هم بعد تو سرچشمه هذیان شده است

زنده باد عشق که دنبال دلم آمده بود
مرگ بر دل که از این عشق پشیمان شده است

اسب نجیب

زندگی با تو چه احساس عجیبی دارد
عشق آن اسب نجیبی است که نافرمان است

عشق آن اسب نجیبی است که نافرمان است

برگ در دست نسیمی است که سرگردان است
قلب در دام غریبی است که بی سامان است

زندگی با تو چه احساس عجیبی دارد
عشق آن اسب نجیبی است که نافرمان است

گل بگو

گل بگو و گل شنو تا که شهر بشنوند

قصه گویی تو را از زبان کوچه ها

پرسه در کوچه ها

پرسه های نیمه شب در میان کوچه ها
شعله های عشق ما در خزان کوچه ها

دست من گرفته تو جان من به دست تو
دست من رها مکن ای تو جان کوچه ها

شانه شانه تا ابد تکیه می دهم به تو
راه بی نهایتی است در گمان کوچه ها

آه ؛ آن ستاره را ؛ هان گذشت بی امان
مثل ما که می رویم در امان کوچه ها

آینه

با تو ای آینه تکرار شدن جا دارد
از خود و از همه بیزار شدن جا دارد

شادم از زلزله هایی که تو برپا کردی
بر سر هر چه غم آوار شدن جا دارد

عشق سرمایه خوبی است که برمی گردد
بعد از این شایعه نادار شدن جا دارد

تا تو تک نسخه بیماری من را داری
ناگزیر اینهمه بیمار شدن جا دارد

با تو همسایه دیوار به دیوارم من
در کنارت گل من؛ خار شدن جا دارد

توفان تو آن کشتی ویران شده را برد

توفان تو آن کشتی ویران شده را برد
افسون تو آن قلب پشیمان شده را برد