من غریبی آشنایم

راه می افتم بیایم از نجف تا کربلا

شوق ، از سر تا به پایم از نجف تا کربلا



اربعین می آیم آقا تا بگویم بارها :

( با وفایم با وفایم ) از نجف تا کربلا

گریه کردم

نذر کردم چشمهایم را برایت گریه کردم
روز و شب نالیده ام در روضه هایت گریه کردم

داغ بر جانم نشست این داغ مرهم هم ندارد
هر محرم تازه می گردد عزایت گریه کردم