توفان تو

یک روز که هوش از سر من رفت و نیامد
گفتم چه کسی عقل به فرمان شده رابرد؟


تا خواسته ام دست من از دور بگیری
موجی زد و این غرقه بی جان شده را برد


از چشم من آن بارش رگبار بهاری
یک عمر پریشانی پنهان شده را برد